"-Biiir, ikiii, üççç… Başladı! Gəlin, hamınız bura gəlin. Atam yenə yazmağa başladı". - Bu sözləri qızım Zeynəb deyir. Onun beş yaşı var. Elə əsərin qəhrəmanı da hələlik, deyəsən, odur. Yəqin mən öz əsərimi yazanda qızım üçün teatrabənzər bir şey yaranır. Evdə var-gəl edirəm, saçlarımı qarışdırıram, sancılanmış adamlar kimi əyilib-qalxıram, nə bilim, əlimlə düşüncələrimi alnıma yığıram, qələmi qulağımın dibinə qoyub stolu taqqıldadıram və sairə. Mən ilhama gəlib coşanda özümdə olmuram, yəqin qızım uşaqları bu tamaşaya çağırır.
Nə vaxtdır bir əsər yazmağa qurşanmışam. Əsər qızımın dili ilə belə başlayır:
Nə vaxtdır bir əsər yazmağa qurşanmışam. Əsər qızımın dili ilə belə başlayır:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder